Ο κύκλος του ενενήντα εννέα, η ιστορία ενός φτωχού υπηρέτη που έχασε το γέλιο και την ξενοιασιά του μπαίνοντας σε αυτόν. Από τον Χόρχε Μπουκάι.

Κάποτε σε ένα βασίλειο ζούσε ένας υπηρέτης που ήταν μονίμως χαρούμενος. Όλη μέρα τραγουδούσε, έκανε πλάκες και όλοι γύρω του, θαύμαζαν το φωτεινό του χαμόγελο. Κάποια στιγμή, ο βασιλιάς φανερά εκνευρισμένος με τη χαρά του υπηρέτη του, τον ρώτησε «Πώς γίνεται εγώ, ένας βασιλιάς, να έχω όλα τα πλούτη και να είμαι λυπημένος ενώ εσύ ένας υπηρέτης να είσαι χαρούμενος;» Ο υπηρέτης απάντησε « Γιατί να μην είμαι; Έχω την υγεία μου, την οικογένεια μου, στέγη και φαγητό. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω;». Τον βασιλιά δεν τον έπεισε η εξήγηση του υπηρέτη. Φώναξε ένα σοφό σύμβολου του, εξηγώντας του την κατάσταση.

Ο σοφός του εξήγησε, πως ο υπηρέτης είναι χαρούμενος γιατί δεν έχει μπει στον κύκλο του ενενήντα εννέα.

Θα μπορούσε να τον βάλει αλλά θα έχανε για πάντα το χαμόγελο του και τη θέση του, θα έπαιρνε ένας μίζερος υπηρέτης. Ο βασιλιάς σκέφτηκε αφού δε γέλαγε αυτός δε θα έπρεπε να γελάει κανείς. Έτσι, ζήτησε από το σοφό να βάλει τον υπηρέτη του, στον κύκλο του ενενήντα εννέα. Ο σοφός ζήτησε ένα πουγκί  με ενενήντα εννέα χρυσά νομίσματα  ούτε ένα περισσότερο, ούτε ένα λιγότερο και το άφησε έξω από το σπιτάκι του υπηρέτη.

Ανοίγοντας την πόρτα ο υπηρέτης, βρήκε το πουγκί. Αμέσως σχηματίστηκε έκπληξη στο πρόσωπό του, φόβος και ερευνητική ματιά μήπως ήταν κανένας τριγύρω.  Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του. Άδειασε το περιεχόμενο του και χρυσά νομίσματα έπεσαν στο πάτωμα. Δεν πίστευε αυτό που έβλεπε! Ένας θησαυρός, όλος δικός του. Άρχισε να παίζει με τα νομίσματα και να τα τοποθετεί σε στοίβες των δέκα.

Μια δεκάδα, δύο δεκάδες, τρείς, … ταυτόχρονα, έκανε και το άθροισμα. Που είναι το τελευταίο;

Μέτρησε πάλι τις στοίβες για να βρει το λάθος, τίποτα. Δεν μπορεί, τα νομίσματα έπρεπε να ήταν εκατό. Τα ενενήντα εννέα είναι πολλά αλλά του έλειπε ένα. Συνεχώς σκεφτόταν, τι θα έπρεπε να κάνει για να αγοράσει ακόμα ένα χρυσό νόμισμα. Θα έπρεπε να βρει και δεύτερη δουλειά. Θα έβαζε τη γυναίκα του, να δουλέψει και θα έκαναν σκληρή οικονομίας στο σπίτι. Έτσι, σε έξι χρόνια θα είχαν αγοράσει το εκατοστό νόμισμα και μετά, θα ήταν άρχοντας!

Τους μήνες που ακολούθησαν, ο υπηρέτης έβαλε σε εφαρμογή τα σχέδια του. Δούλευε πολύ, κουραζόταν, κοιμόταν λίγο αλλά επέμενε στην απόφασή του. Ο υπηρέτης είχε μπει στον κύκλο του ενενήντα εννέα.  Τότε ο βασιλιάς τον έδιωξε από το παλάτι γιατί δεν άντεχε άλλο τη γκρίνια και τη μιζέρια του. Ο σοφός που ήταν μάρτυρας σε όλα αυτά είπε στο βασιλιά «Σας το είπα ότι θα τον διώχνετε αν τον έβαζα στον κύκλο του ενενήντα εννέα. Ο κύκλος είναι μία «ιδεολογία» που την έχουμε όλοι, πάντα κάτι να μας λείπει για να νιώσουμε ικανοποιημένοι και δυστυχώς, μόνο αν είμαστε ικανοποιημένοι μπορούμε να απολαύουμε όσα έχουμε.

Χόρχε Μπουκάι

Διαβάστε εδώ περισσότερες ιστορίες από τη λογοτεχνία

Ακολουθήστε μας στo Facebook, στο Instagram και στο Linkedin