Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος, ένα εκπληκτικό κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γύρω από την αποδοχή της διαφορετικότητας.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία πάπια που κλωσούσε τα αβγά της. Ήταν ανυπόμονη να σπάσουν, για να πάρει αγκαλιά τα παπάκια της. Όταν βγήκαν από τα αβγά τους, όλα ήταν πανέμορφα εκτός από ένα. Η πάπια ταράχτηκε και αναρωτιόταν γιατί είχε βγει τόσο άσχημο. Ήταν αποφασισμένη όμως να το αγαπάει και ας ήταν διαφορετικό. Δεν είχαν όμως την ίδια άποψη οι υπόλοιπες πάπιες που κορόιδευαν το παπάκι και το φώναζαν ασχημόπαπο. Ακόμα και τα αδέρφια του φέρονταν σκληρά καθώς δεν το ήθελαν μαζί τους.

Εκείνο πληγωμένο πήγαινε στη μητέρα του, που το αγκάλιαζε τρυφερά λέγοντάς του πως δεν είναι άσχημο, απλά διαφορετικό.

Τα πειράγματα αυξήθηκαν και δεν άφηναν σε ησυχία το παπάκι μέχρι που αποφάσισαν να το διώξουν λέγοντάς του πως κανείς δεν το αγαπάει. Η μαμά του προσπάθησε να το μεταπείσει όμως το παπάκι είχε πληγωθεί τόσο πολύ που αποφάσισε να φύγει. Πήγε σε μία ξεχασμένη λίμνη να ζήσει μόνο του. Εκεί ήρθαν και στάθηκαν κάτι όμορφοι κύκνοι. Το παπάκι τους θαύμασε και σκέφτηκε, μακάρι να ήταν και αυτό όπως εκείνοι.

Πέρασε ένας χρόνος και το παπάκι μεγάλωσε.

Καθόταν στη λίμνη μόνο του όταν το πλησίασε ένας κύκνος και του είπε «γιατί κάθεσαι μόνος σου; Είσαι αδερφός μας, έλα μαζί μας.» Το παπάκι σάστισε, κοιτάχτηκε στο νερό που το απέφευγε καιρό και είδε πως είχε γίνει ένας πανέμορφος κύκνος. Ακολούθησε τους άλλους κύκνους που ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο και όταν πέρασε να δει τη μητέρα του, την πάπια, όλες οι άλλες πάπιες έσκασαν από τη ζήλια τους μπροστά σε τόση ομορφιά.

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Διαβάστε εδώ περισσότερα παραμύθια

Ακολουθήστε μας στo Facebook, στο Instagram και στο Linkedin